In Memoriam : Jessie Koene-Pijpers (1935-2022)

Jessie was de belichaming van wat een sociaaldemocraat kan en hoort te zijn.

Toen Jessie begon met werken in het onderwijs viel haar op dat de kinderen uit de volkswijken altijd het schoolplein aan het schoonmaken waren en dat de kinderen uit de betere wijken van Maastricht dit nooit deden. Ze vertelde aan Sjeng Tans hoe oneerlijk ze dit vond waarna hij tegen haar zei dat dat deze constatering bij uitstek een politieke was. Het wakkerde een enorme politieke bevlogenheid aan. Sjeng zou voor Jessie een mentor en zeer gewaardeerd vriend blijven.

Voor Jessie en haar man Jean was het onderwijs de manier voor mensen om verder te komen in het leven. Menig leerling kwam over de vloer en werd geïnspireerd door hen. Jessie had het talent om warmte uit te stralen, over generaties heen bevriend te raken en een mentor te zijn voor velen. Een gesprek of een bezoek aan haar resulteerde vaak in een uitnodiging om samen te eten en dan werd er gefilosofeerd over politiek en de laatste maatschappelijke ontwikkelingen. Naast haar liefde voor literatuur, filosofie en politiek was zo vooral erg trots op haar kinderen en kleinkinderen waar ze prachtig over vertelde.

Vanaf Jessie’s jeugd al wilde ze als vrouw zelfstandig wilde zijn. Iets wat in die tijd niet persé vanzelfsprekend was. Die wens voor onafhankelijkheid en gelijke kansen was een drijfveer om zich niet alleen in te zetten voor zichzelf, maar voor elke vrouw. Ze was een groot pleitbezorger van financiële en economische onafhankelijkheid van vrouwen. Vanuit haar functie als Statenlid riep ze op tot meer aandacht voor de mijnwerkersvrouw en voor gelijke waardering van arbeid tussen man en vrouw. Ook heeft ze zich enorm ingezet voor goede kinderopvang zodat vrouwen de mogelijkheid kregen om te gaan werken.

Voor de Partij van de Arbeid was Jessie meer dan een gewoon lid. Ze was iemand die de sociaaldemocratie belichaamde in woord en daad. Ze vervulde in de loop der jaren verschillende functies binnen de afdeling. Zo was ze bestuurslid en secretaris van de PvdA Roermond. Van 1979 tot 1991 was ze Statenlid voor de Partij van de Arbeid in Limburg. Na haar actieve politieke loopbaan bleef ze achter de schermen betrokken bij de partij en konden nieuwe leden altijd op haar rekenen voor een gesprek en waardevol advies.

Bij de Partij van de Arbeid staan we op de schouders van reuzen.
Jessie was zo’n reus.
Maar bovenal was ze een kameraad en mentor.

De Partij van de Arbeid is haar ontzettend dankbaar en is trots dat zij onze partijgenoot was. Haar denkwijze en passie heeft ze kunnen overdragen op een nieuwe generatie sociaaldemocraten waar menig lid nu nog de vruchten van plukt.

De Partij van de Arbeid wenst haar kinderen, kleinkinderen, familie, vrienden en kennissen veel sterkte toe.